บาจิน (Barging Dove) นกที่บ้าพลัง! ชอบส่งเสียงดังและสร้างรังด้วยความเอาใจใส่

 บาจิน (Barging Dove) นกที่บ้าพลัง! ชอบส่งเสียงดังและสร้างรังด้วยความเอาใจใส่

บาจิน เป็นนกในวงศ์ Columbidae ซึ่งเป็นนกพิราบและนกเขา โดยมีถิ่นอาศัยอยู่ในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ ตั้งแต่ประเทศอินเดียไปจนถึงประเทศฟิลิปปินส์ บาจินตัวผู้จะมีสีขนที่โดดเด่นกว่าตัวเมียนั่นคือมีสีเทาเข้ม มีจุดดำที่ปีก และมีแถบสีแดงสดบนคอ ตัวเมียจะมีสีน้ำตาลอมเทาและไม่มีแถบสีแดง

รอยเท้าของความบ้าพลัง: วิถีชีวิตของบาจิน

บาจินเป็นนกที่ค่อนข้างร่าเริง และมักจะถูกพบเห็นในฝูงขนาดใหญ่ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในบริเวณที่มีต้นไม้สูงและพื้นที่เปิดโล่งเพื่อหาอาหาร บาจินกินเมล็ดพืช, ผลไม้, และเมล็ดพันธุ์ของพืชต่างๆ

นอกจากความร่าเริงแล้ว บาจินยังเป็นนกที่ค่อนข้างขี้แกล้ง! พวกมันมักจะสร้างความปั่นป่วนให้กับนกชนิดอื่นๆ โดยการบุกเข้ามาในฝูงของพวกมันและขโมยอาหาร

บาจินขึ้นชื่อเรื่องเสียงร้องที่ดัง และไพเราะ ซึ่งคล้ายกับเสียง “coo-coo” ที่สั้นและติดต่อกัน

บ้านหลังเล็ก: การสร้างรังของบาจิน

บาจินมักจะสร้างรังบนต้นไม้สูง โดยเลือกกิ่งที่มีความแข็งแรงและสามารถรับน้ำหนักตัวของมันได้ พวกมันใช้ twigs, leaves, และ branches เพื่อสร้างรังที่เรียบง่าย แต่เป็นระเบียบ

นับว่าน่าสนใจมากที่บาจินจะเลือกคู่รักเพียงตัวเดียวตลอดชีวิต!

วัฏจักรชีวิตของบาจิน:

ขั้นตอน รายละเอียด
การผสมพันธุ์ บาจินตัวผู้และตัวเมียจะแสดงท่าทางพิเศษ เช่น การโยนหัว, การกระพือปีก และการส่งเสียงร้อง เพื่อดึงดูดคู่ครอง
การสร้างรัง ตัวเมียจะวางไข่ 1-2 ฟอง
การฟักไข่ ตัวผู้และตัวเมียจะช่วยกันฟักไข่โดยสลับกัน
การเลี้ยงลูก ลูกบาจินจะได้รับการเลี้ยงดูจากทั้งสองฝ่าย จนกระทั่งสามารถบินได้เอง

บาจิน: กำลังเผชิญหน้ากับความท้าทาย?

ในขณะที่บาจินยังคงเป็นนกที่แพร่หลายทั่วเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ แต่ก็มีรายงานว่าประชากรของพวกมันกำลังลดลงในบางพื้นที่ เนื่องจากการทำลายถิ่นอาศัย การเกษตร และการล่าสัตว์

สิ่งที่เราสามารถทำ:

  • สนับสนุนการอนุรักษ์ป่าและพื้นที่ชุ่มน้ำ: พื้นที่เหล่านี้เป็นถิ่นอาศัยที่สำคัญสำหรับบาจิน

  • ปลูกต้นไม้ในบริเวณบ้านและชุมชน: การเพิ่มพื้นที่สีเขียวจะช่วยดึงดูดนก

บาจินเป็นนกที่มีความสวยงามและน่าสนใจ เป็นสัญลักษณ์ของความร่าเริงและความขยันหมั่นเพียร

การอนุรักษ์ประชากรของบาจินเป็นสิ่งที่สำคัญและจำเป็น เพื่อให้เราสามารถได้ยินเสียง “coo-coo” ดังก้องอยู่ในธรรมชาติต่อไป